আত্মৰক্ষা

বিয়াৰ পিছদিনাই দত্তই পত্নীৰ লগত ফটো তুলিব লগা হ'ল৷ হাতত এটা এয়াৰ গান লৈ দত্ত ওলাই আহিল৷

হাতত বন্ধুকডাল দেখি দত্তনীৰ প্ৰশ্ন পতিদেৱলৈ ----

কিহে পালে? হাতত এইদাল কি? 

দত্ত -- আত্মৰক্ষাৰ অস্ত্ৰ৷ তুমি যিমান বিবাহিত দেৱতাৰ ফটো দেখিছা সকলোতে পতিজনৰ হাতত অস্ত্ৰ থাকে৷

শিৱ পাৰ্ৱতীৰ ফটোত শিৱৰ হাতত ত্ৰিশূল থাকে;

বিষ্ণু লক্ষ্মীৰ ফটোত বিষ্ণুৰ হাতত চক্ৰ থাকে !

ৰাম সীতাৰ ফটোত ৰামৰ হাতত ধনু থাকে !

দত্তনী --- কিন্তু শ্ৰী কৃষ্ণ আৰু ৰাধাৰ ফটোত কৃষ্ণৰ হাতত থাকে বাঁহী! তুমি বন্ধুক নলৈ বাঁহী লব পাৰিলাহয়৷

দত্ত -- হেৰা ! ৰাধা শ্ৰী কৃষ্ণৰ পত্নী নাছিল; গাৰ্লফ্ৰেণ্ডহে আছিল গতিকে হাতত অস্ত্ৰ নাছিল ৷ তোমাক বিয়া পতাৰ আগলৈকে মোৰো হাতত ঘৰত থকা সময়ত  মোবাইলটোহে আছিল৷ আজিৰ পৰা এইডালহে আৰু! আত্মৰক্ষাৰ বাবেহে দেই !