Assam

কিছু সময় আগত খানা খাই থাকোতে শুনা পালো-

"বাড়িতে কেও আছেন গো"

সৰু ভন্টীয়ে উত্তৰত কলে " হা আছি তো, কে

দৰ্জাৰ সন্মূখত আহি মানুহ জনে কলে-

"আমৰা গৰীব মানুহ, বাড়িৰ মানুষটিৰ ডি ভোট, কেচ কৰা লাগে, কিছু সাহায্য দেন

মই খানা খাই খাই কথা বতৰাবোৰ শুনি আছিলো এইবাৰ মূৰ দাঙি মানুহজনক চালো- 

বয়স্ত মানুহ, আগত কেতিয়াও দেখা নাই।

হেতা পৰা দেহা আৰু কাপোৰ কানিৰ অৱস্থাই যেন মানুহজনৰ বিষয়ে মোক সব বিবৰি তৎক্ষণাৎ জনাই দিলে।

ম‌ই সুধিলো- আপোনাৰ ঘৰ কত বুলি, তেখেতে উত্তৰ দিয়াৰ পিছত আকৌ সুধিলো-

আপনাৰ ছেলে নাই?

"নাই, চাৰজন মেয়ে"

আপনাৰ ভাই, আত্মীয় নাই?

"আছে" 

তাহলে তাদেৰ থেকে সহায় চান?

 মানুহ জনে উত্তৰত কলে- সিহতৰ পৰিয়াল তথা  ভাই ককাই সবেই গৰীব কোনো মতে পেটে ভাতে চলে,এইবাৰ হেনো বানপানীয়ে আৰু বেছিকৈ দূৰাৱস্থাৰ ফালে লৈ আনিলে।

ডি ভোট কাৰ? 

" আমাগো গেদিৰ মায়েৰ"

তাহলে গেদিৰ মামা বা তাদেৰ আত্মীয়দেৰ থেকে সহায় চাইতে পাৰেন তো?

" তাৰাও তো নিহিত গৰীব মানুষ, নাই বলতে কিছুই নাই, তা ছাৰা তাৰা দিলেই আৰ কতো টেকাই বা দিতে পাৰবো, ডি ভোটে অনেক টেকা যাইতাছে, মানুষেৰ দৰ্জায় দৰ্জায় ঘুৰাই লাগবো, তাৰ বিকল্প ৰাস্তা আমাগো জন্নে নাই....

মানুহজনক কিছু সাহায্য দি বিদাই কৰিলো কিন্তু কথাবোৰ মোৰ মনৰ ভিতৰি ভিতৰি বাজিয়ে থাকিল প্ৰতিধ্বনিত হৈয়ে আছে।

ভন্টীয়ে মোক উদ্দেশ্যি কলে- কি আৰ কৰবে, ডি ভোট ঠিক কৰতে কমছে কম ৮০-৯০ হাজাৰ টেকা লাগে শুনছি লোকেৰ মুখে.....

মোৰ তেজে মোৰ বিৰোদ্ধে গৈ তৎক্ষণাৎ যেন প্ৰশাসনিক ব্যৱহাৰ ওপৰত যুদ্ধ ঘোষণা কৰিবলৈ উদ্ধুদ্ধ হৈ উঠিল,

মোৰ বিবকে মোক কবলৈ ললে- এই গৰীব অশিক্ষিত মানুহ বিলাকে এই ডি ভোট পদ্ধতি, অমুক তমুক নাজানে কিন্তু ত‌ই তো জানা কিয় সন্মান কৰা এই ন্যায় ৰূপী অন্যায়ক?

এই প্ৰশাসনিক ব্যৱস্থাৰ নিয়ন্ত্ৰণৰ পৰা ওলাই গলেই তো সব জামেলা খতম, না ৰহেগা বাস না বাজেগা বাসুৰী।

শুনা নাই পৰেশ বৰুৱাই হেনো NRCৰ বাবে আবেদনে কৰা নাছিল,মেডিয়াই দেখুন চিঞৰি চিঞৰি প্ৰচাৰ কৰিছিল, পৰেশ বৰুৱাক ওলাই কোনে দিব অসমৰ পৰা? অনুপ চেতিয়া দেখুন বাংলাদেশত ২০ বছৰ কাল থাকি আহিল। কিমানে ভূটান, ম্যানমাৰ, নেপালত বিনা অনুমতিতে গৈ থাকে.... আমেৰিকাই যে আফগানিস্তানক সহায় কৰিব আহি শাসন চলাই আছিল, লাডেন এজন ইঞ্জিনিয়াৰ বিদ্যাৰ্থী তথা খুবেই ধনী মানুহ হোৱা সত্তেও আফগানক সহায় কৰিবলৈ গৈ কেনেকৈ বিশ্বৰ সৰ্বোচ্চ শক্তি আমেৰিকাক উচ্ছেদ কৰিল, তৎক্ষণাৎ ম‌ই বিবেকৰ বিৰোধিতা কৰি কলো আমি লাডেন হব‌‌ও নিবিচাৰো আৰু আমাৰ মাজত সেইখিনি নাই ও, আমি আইনত আস্থা ৰাখো। 

 বাদ দে তহতৰ এই ন্যায় ৰূপী অন্যায়ৰ পূজা কৰা বিবেকে এইবাৰ আৰু কিছু কথা মোক শুনালে- ত‌ই তো নিজে জানা ডি ভোটাৰৰ জন্ম প্ৰথমত ১৯৯৭ চনত হৈছিল, তেন্তে এইটো ১৯৯৭ চনত ভোটাৰ তালিকাত প্ৰথম নাম লাগিলে ডি য়ে আহক তথাপিও তো ১৯৭১ চনৰ আগত জন্ম লৈছে, সিহতৰ মাক বাপেক যদি অসমৰ বাসিন্দা তেন্তে সিহতেও নিশ্চয় অসমতেই জন্ম লৈছে তাকো ১৯৭১ চনৰ আগত তেন্তে সিহতক যি প্ৰশাসনে ডি ভোটাৰ বনালে তাক কিয় মাথা নত কৰি মানি আছা?

ম‌ই বিবেকক কলো চোৱা আমি তো ব্যক্তিবিশেষ হৈ চলিব নোৱাৰো, মানুহৰ লগত, দেশৰ নিয়ম নীতিৰ লগত চলিবলৈ বাধ্য, আমি ইচ্ছা কৰিলেই হাতত অস্ত্ৰ তুলি লৈ প্ৰসানৰ বিৰুদ্ধে থিয় দিব নোৱাৰো কিয়নো আমি দেশক ভাল পাও, মোৰ কথা শুনি কলে- যিহতে প্ৰকৃততে দেশক ভাল পায় সিহতে দেশৰ মানুহক ও ভাল পায়, নিজৰ দেশ সিহতে ভ্ৰষ্টাচাৰ, দূৰ্নীতিৰ পৰা মুক্ত ৰাখে।

বিবেকে আক্ৰমণ কৰি কলে- তহতে কেতিয়াও স‌বাধীন হব নোৱাৰা কিয়নো তহতে নিজে কোনো কিছুৰ সমাধান কৰিব নিবিচাৰা সদায় বিচৰা যে ম‌ই নহলেও অমুক বা তমুকে কৰিব..... 

শেষত ম‌ই বিবেকৰ লগত তৰ্কত হাৰি মাথো কলো- আমি যেনেকৈ চিলি আছো এনেকৈয়ে চলিম, আমাক শোষণ কৰিলেই আৰু কিমান কৰিব, বাচিমেই বৰ বেছি ষাঠি বছৰ তাৰ পিছত আমাৰ সন্তান সন্ততিক হে কৰিব আমি তো তেতিয়া নাথাকিম, বিবেকে কলে-  তহতে হলি জন্তুৰ দৰে, প্ৰশাসন ৰূপী মালিকে তহতক যি ফালে চলায় তহতে সেইফালেই চলা, যা যা ত‌ই সেই মানুহজনৰ দৰে কেতিয়াবা লোকৰ ঘৰত ভিক্ষা মাগিবলৈ প্ৰস্তুতি ল গৈ কিয়নো তোৰতো এতিয়ালৈকে কোনো উপাৰ্জনৰ পন্থা নাই, কেতিয়া কোন পৰিস্থিতিত পৰা গৈ, তহত মুখাপেখী ইয়াৰ বিকল্প‌ই বা আছে কি.... 

ধীৰে ধীৰে বিবেকে মোক ঘৃণাৰ চকুৰে চাই চাই কৰবাত বিলীন হৈ গল আৰু ম‌ই  মনে মনে নিজৰ অজান্তে- বিবেক ত‌ই হয়তো ঠিকেই কৈছা কিন্তু.....